„Ja już jestem chyba za stary na aparat” – to zdanie słyszymy dość często. W tej sytuacji należy zadać proste pytanie „Czy jest jakaś górna granica wieku, po której przekroczeniu leczenie ortodontyczne jest przeciwwskazane, czy wręcz zabronione?”
Odpowiedź jest prosta NIE
To tak samo, jakby zapytać, czy istnieje granica wiekowa, po której przekroczeniu nie można biegać, chodzić do klubów fitness, siłowni, grać w tenisa itp.
To tylko stan naszego zdrowia jest w stanie coś nam ograniczyć, czy wręcz wyeliminować.
Zdrowy rozsądek jednak podpowiada, że istnieją czynniki obiektywne i subiektywne, które mogą to leczenie ograniczać.
- czynne choroby przyzębia ( duży zanik kości, nawrotowe ropnie przyzębne, duża ruchomość zębów) ,
- brak motywacji do podjęcia leczenia,
- brak motywacji do utrzymania właściwej higieny
- brak współpracy ze strony pacjenta
Tak więc aparat na zęby czysto teoretycznie można założyć zawsze, ale pod jednym warunkiem, że znajdziemy kompetentnego ortodontę, który się tego leczenia podejmie i będzie widział jego sensowność i celowość!!!!!
Jak działa aparat na zęby?
Aparat ortodontyczny ma przede wszystkim jedno podstawowe zadanie, wyleczyć wadę zgryzu obecną u pacjenta, czyli odbudować właściwe zwarcie między zębami szczęki i żuchwy. Oczywiście niejako automatycznie ma wyrównać zęby oraz ustawić je prawidłowo w łuku zębowym.
Działanie aparatu polega na tym, że wywiera on nacisk na konkretne zęby i przemieszcza je w obrębie kości w konkretne i zaplanowane miejsce. Proces ten jest długotrwały, tu nie ma spektakularnego efektu w przeciągu miesiąca, dwóch.
Dlaczego?
Przemieszczanie zęba ma miejsce w kości. To ciągły proces zaniku tkanki kostnej i jej odbudowy. Tak więc zbyt duże przyłożenie siły i tym samym zbyt szybkie przesuwanie zębów może zakończyć się koszmarnym niepowodzeniem. Ząb ulegnie przemieszczeniu, ale jego ruchomość będzie zbyt znaczna (zęby zaczynają się ruszać jak w paradontozie).
Pamiętajmy oba te procesy nie przebiegają w tym samym tempie (kość szybciej zanika niż się odbudowuje), dlatego też leczenie ortodontyczne jest tak czasochłonne i wymaga stałej kontroli ze strony lekarza.
Jaki aparat stały wybrać?
W chwili obecnej specjalista ortodoncji może zaproponować pacjentowi co najmniej kilka rodzajów stałych aparatów
- Aparat tradycyjny – metalowy, ceramiczny lub kryształowy zbudowany z małych zamków (klamerek), które naklejone są na każdy ząb objęty leczeniem. Do ww. zamków jest przymocowane źródło siły – drut – za pomocą tzw. ligatur ( gumek) .
Aparaty te różnią się materiałem z którego wykonane są zamki, co przekłada się na widoczność i estetykę każdego z rozwiązań. Tradycyjne aparaty stałe, choć są najmniej estetyczne, nadal cieszą się ogromną popularnością. Wynika to z faktu, że są bardzo skuteczne i najtańsze spośród innych, bardziej nowoczesnych aparatów stałych.
- Aparat samoligaturujący
Aparat samoligaturujący, podobnie jak tradycyjny, posiada zamki, które jednak nie wymagają stosowania ligatur (tzw. gumek). Zamki samoligaturujące wyposażone są w mechanizm przesuwny blokujący łuk, dzięki czemu nie wymagają dodatkowego zabezpieczenia. Zamki te są dużo mniejszych rozmiarów i zdecydowanie mniej odstają od zęba. Dzięki temu są bardziej komfortowe dla pacjenta ( tylko minimalnie drażnią dziąsło i mniej uwypuklają wargę).
Na podstawie obserwacji można stwierdzić, że przyspiesza to leczenie nawet o kilka miesięcy, a zamki nie wymagają comiesięcznej wymiany ligatur. Liczba wizyt w gabinecie ulega zmniejszeniu (co 6-8 tygodni) i mają głównie charakter kontrolny (sprawdzenie postępów leczenia i wymiana łuków).
- Aparat lingwalny (językowy)
Aparat stały lingwalny (Incognito) nazywany jest także językowym, ponieważ zamki w tym aparacie umieszczone są na zębach od strony języka. Dzięki temu praktycznie ich nie widać. Jest to dobre rozwiązanie dla osób, które nie chcą lub nie mogą pozwolić sobie na codzienne funkcjonowanie z widocznym na zębach aparatem.
Zamki w takim aparacie są projektowane indywidualnie do każdego zęba, a następnie odlewane ze stopu złota lub irydu, co niestety zdecydowanie podraża koszt aparatu i leczenia.
Dodatkowym mankamentem i niedogodnością jest to, że umieszczenie zamków od wewnątrz może utrudniać pacjentowi mowę.
Artykuł powstał we współpracy z kliniką Ortoprotex
Dodaj komentarz