Nie ignoruj chrapania swojego dziecka

Chrapanie u dziecka jest jednym z czynników, które mogą prowadzić do powstania bezdechu śródsennego. Jest to czasowe, kilkusekundowe zatrzymanie oddechu podczas snu, które powoduje niedotlenienie organizmu, a to z kolei skutkuje szeregiem komplikacji zdrowotnych – przestrzega dr Michał Michalik, założyciel i właściciel Centrum Medycznego MML

Chrapanie jest w społeczeństwie dość powszechnym zjawiskiem, ale kojarzy się z dorosłymi. Czy występuje również u dzieci? W jakim wieku może się pojawić?

Michał Michalik – Oczywiście, problem chrapania dotyka również najmłodszych. Najczęstszą przyczyną chrapania u dzieci jest przerost migdałka gardłowego oraz migdałków podniebiennych. Problem ten występuje głównie u dzieci w wieku od 4 do 8 lat, a objawy nasilają się zwłaszcza między 3. a 6. rokiem życia. Wiąże się to z faktem, iż w tym wieku migdałki są największe. Przerośnięty migdałek w znacznym stopniu utrudnia dziecku oddychanie, czego efektem jest chrapanie.

Czy chrapanie zaobserwowane u dziecka zawsze jest powodem do niepokoju i wymaga diagnozy lekarskiej?

Michał Michalik – Zdecydowanie tak. Chrapanie jest problemem, którego w żadnym wypadku nie powinniśmy lekceważyć, w szczególności gdy zaobserwujemy je u dziecka. Jest to poważny problem, ponieważ schorzenia związane z utrudnieniem oddychania prowadzą do niedotlenienia organizmu, co może doprowadzić do zaburzeń prawidłowego rozwoju dziecka. Pomimo że etiologia chrapania u osób dorosłych i u dzieci jest inna, w każdym przypadku prowadzi ono do równie niebezpiecznych problemów zdrowotnych.

Czego oznaką może być chrapanie u dzieci? Czy zawsze wskazuje na to samo schorzenie i musi być objawem przewlekłych problemów zdrowotnych?

Michał Michalik – Jak wspomniałem, najczęstszą przyczyną chrapania u dzieci jest przerost migdałków podniebiennych oraz migdałka gardłowego. Musimy jednak pamiętać, że problemy z oddychaniem u dzieci mogą mieć nie tylko podłoże laryngologiczne, lecz także alergologiczne. Do pozostałych przyczyn chrapania możemy zaliczyć również niedrożność nosa, wiotkość krtani, otyłość oraz wady genetyczne.

Gdzie w pierwszej kolejności powinni udać się rodzice dziecka, u którego występuje ten problem, i jaki proces leczenia ich czeka?

Michał Michalik – Zazwyczaj gdy nasze dziecko zaczyna chorować, udajemy się do pediatry. Zapominamy jednak o tym, że w schorzeniach dotyczących górnych dróg oddechowych specjalizuje się laryngolog i to do niego powinni udać się rodzice w pierwszej kolejności. Leczenie chrapania u dzieci polega najczęściej na usunięciu migdałka gardłowego przy jednoczesnym zmniejszeniu migdałków podniebiennych. Zabieg można przeprowadzić tradycyjnymi metodami chirurgicznymi bądź z wykorzystaniem nowoczesnych rozwiązań i narzędzi – np. koblacji, noża harmonicznego – w podglądzie endoskopowym.

Procedury te cechują się małą inwazyjnością oraz minimalnym ryzykiem krwawienia, a jednocześnie pozwalają na szybki powrót do zdrowia – już po 5–9 dniach. Ogromne znaczenie ma również interdyscyplinarność w leczeniu. W przypadkach, kiedy problem przerośniętych migdałków ma podłoże alergologiczne, istotna jest konsultacja z lekarzem alergologiem. Wprowadzenie leczenia przeciwalergicznego zapobiega nawrotom dolegliwości oraz wtórnym przerostom migdałków.

Jakie mogą być następstwa chrapania zaobserwowanego w tak młodym wieku, jeśli nie podejmie się właściwych kroków?

Michał Michalik – Chrapanie u dziecka jest jednym z czynników, które mogą prowadzić do powstania bezdechu śródsennego. Jest to czasowe, kilkusekundowe zatrzymanie oddechu podczas snu, które powoduje niedotlenienie organizmu, a to z kolei skutkuje szeregiem komplikacji zdrowotnych. Warto uświadomić sobie, że konsekwencje bezdechu śródsennego przekładają się na funkcjonowanie w ciągu dnia, co objawia się głównie problemami z koncentracją, nadpobudliwością. U dzieci w odróżnieniu od osób dorosłych rzadko występuje senność w ciągu dnia.

W zapobieganiu następstwom chrapania ogromną rolę odgrywa wczesna diagnostyka. Obecnie jest dostępnych wiele metod diagnostycznych, takich jak endoskopowe badanie laryngologiczne, badanie przeprowadzone w czasie snu farmakologicznego, polisomnografia oraz CT trójwymiarowe, które pozwalają obiektywnie ocenić stopień zwężenia dróg oddechowych w okolicy nosogardła. Pamiętajmy, że wczesne wykrycie i odpowiednio dobrane leczenie pozwolą naszym dzieciom uniknąć komplikacji zdrowotnych w dorosłym życiu.

Rozmawiała Małgorzata Szerfer-Niechaj

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany.